หลวงปู่ภู พระเกจิดัง ใช้หมัดธนูมือ ปราบพระนักเลง 

หลวงปู่ภู หรือ พระครูธรรมานุกูล เป็น พระเกจิดัง แห่ง วัดอินทรวิหาร พระผู้มีอภิญญา มีวิชาเก่งกล้า ปราบพระนักเลง และ พระนอกศาสนาที่มีเจตนาตั้งใจทำร้าย หลวงปู่ภู วัดอินทร์ ด้วยไสยศาสตร์มนต์ดำ แต่หลวงปู่ภู สามารถกำราบได้ด้วยมือเปล่า เป็นสิ่งที่น่าอัศจรรย์ยิ่ง

หลวงปู่ภู วัดอินทร์ ประวัติ

ประวัติหลวงปู่ภู

หลวงปู่ภู หรือ พระครูธรรมานุกูล เดิมที วัดอินทรวิหาร ชื่อ วัดอินทาราม หรือ วัดบางขุนพรหมนอก ไม่ปรากฏหลักฐานแน่ชัดว่าผู้ใดเป็นคนสร้าง แต่มีเรื่องเล่ากันว่า เจ้าอินทร์ หรือ อินทะวงศ์ มีศักดิ์เป็นน้าชายของเจ้าน้อยเขียวเมืองเวียงจันทร์ เป็นผู้ปฏิสังขรณ์ในสมัยรัชกาลที่ 1 ธิดาของเจ้าอินทะ คนหนึ่งมีนามว่า เจ้าทองสุก กับเจ้าน้อยเขียว ได้เป็นพระสนมของพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก

ในสมัยนั้น เมืองเวียงจันทร์ยังเป็นเมืองขึ้นของกรุงรัตนโกสินทร์ พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกได้ทรงพระราชทานที่ดิน แถบที่ตั้งวัดอินทรฯ ในปัจจุบัน ให้เป็นที่อยู่ของชาวเวียงจันทร์ เจ้าอินทร์ได้นิมนต์ท่านเจ้าคุณพระอรัญญิก ซึ่งมีเชื้อสายชาวเวียงจันทร์ มาปกครองวัด

มูลเหตุการเปลี่ยนชื่อ ต่อมาในสมัยรัชกาลที่ 3 พระองค์เจ้าอินทร์ในกรมพระราชวังบวรมหาศักดิ์พลเสพย์ ได้บูรณปฏิสังขรณ์พระอุโบสถส่วนการเปลี่ยนชื่อเพราะเนื่องจากชื่อวัด ไปตรงกับวัดอินทาราม (ใต้) ฝั่งธนบุรี จึงได้เปลี่ยนเป็น วัดอินทราวิหาร เพื่อไม่ให้ซ้ำกัน ในสมัยรัชกาลที่ 6

วิชาหมัดธนู หลวงปู่ภู

วิชาหมัดธนู เป็นวิชาของนักรบไทย ตั้งแต่สมัยโบราณ วิชานี้จะมีอานุภาพมากหรือน้อย อยู่ทีอำนาจพลังจิต และการฝึกฝน ใครฝึกมากได้มาก ใครฝึกน้อยได้น้อย หรือไม่ได้เลย ยกเว้นมีตัวช่วย แบบวิชา อ.ฉลอง เมืองแก้ว อ.ฉลองท่านจะลงธนูมือให้ลูกศิษย์ แต่ของท่านจะเรียกว่าธนูพราย คือเอาน้ำมันพรายมาลงที่มือ เวลาต่อยคู่ต่อสู้ จะเหมือนมีผีพุ่งไปทั้งตัว ลูกศิษย์ท่านตัวเล็กๆ เคยต่อยคนตัวใหญ่ สลบเหมือดในหมัดเดียว

ผู้ที่แสดงนี้ วิชาธนูมือ แล้วมีบันทึกไว้ คือ หลวงปู่ภู วัดอินทร์ เกจิผู้เฒ่า ศิษย์สมเด็จโต วัดระฆัง ตามประวัติ หลวงปู่ภูกับพระพี่ชายท่าน หลวงปู่ใหญ่ มาบูรณะวัดอินทร์นี้ด้วยกัน แต่หลวงปู่ภูท่านชอบธุดงค์ เมื่อสร้างวัดได้พอเจริญขึ้น หลวงปู่ภูก็ปลีกวิเวกออกธุดงค์ ปล่อยให้พระพี่ชายดูแลวัดแต่เพียงผู้เดียว

ต่อมาวัดมีความเจริญรุ่งเรืองขึ้น มีพระมาจำพรรษามากมาย หลวงปู่ภู ได้แวะมาเยี่ยมหลวงปู่ใหญ่ หลวงปู่ใหญ่จึงชักชวนหลวงปู่ภู ให้มาพักที่วัดนี้ จะได้ช่วยกันบูรณปฏิสังขรณ์วัดด้วยกัน เมื่อหลวงปู่ภูรับคำ หาคิดไม่ว่า จะมีเรื่องกวนใจมาก จนท่านต้องใช้วิชาธนูมือ

มีพระเจ้าถิ่นอยู่องค์หนึ่ง อายุรุ่นราวคราวเดียวกับ หลวงปู่ภู ว่าหลวงปู่ภูตัวใหญ่แล้ว แต่พระองค์นี้ใหญ่กว่าหลวงปู่ภูอีก พระรูปนี้เขาหมายมั่นปั้นมือ ว่าจะเป็นเจ้าอาวาสต่อจากหลวงปู่ใหญ่ แต่เมื่อหลวงปู่ภูมาจำพรรษาที่นี่ ทำให้รู้สึกเดือดร้อนใจมาก เพราะพรรษาหลวงปู่ภูก็มากกว่า ซ้ำยังเป็นน้องชายแท้ๆ หลวงปู่ใหญ่อีก

พระองค์นี้จึงคอยหาเรื่อง หลวงปู่ภู ตลอด พูดลอยๆ แขวะหลวงปู่ภู คอยจ้องหาเรื่องตลอด หลวงปู่ภู ขณะนั้นเพิ่งกับมาอยู่วัด ถึงแม้จะเป็นน้องหลวงปู่ใหญ่ แต่ก็เหมือนหัวเดียวกระเทียมลีบ พระลูกวัดส่วนมากก็เป็นพวกพระองค์นี้ หลวงปู่ภูขณะนั้น มีความรู้สึกรำคาญใจมาก บางครั้งถึงกับจะแบกกลดหนีออกไป แต่ด้วยกำลังใจ ที่เป็นคนเด็ดเดี่ยว ไม่เคยย่อท้อต่อสิ่งใด จึงอดทนอยู่

แต่แล้วความอดทนของท่าน ก็ขาดลง เมื่อขณะเสร็จจากทำวัตรเช้าในพระอุโบสถ พระองค์นี้ได้มายืนต่อว่าท่าน ท้าทายท่าน เพราะพระรูปนี้ถือว่าตัวใหญ่กว่าท่านอีก จึงไม่มีความเกรงกลัว หลวงปู่ภู หลวงปู่ภูสุดจะอดกลั้น จึงเดินไปเผชิญหน้ากับพระองค์นั้น ลักษณะตอนนั้น คงเหมือนเวลาเขาโปรโมทนักมวย ที่เอานักมวยทั้งคู่มาเผชิญหน้ากันอย่างไรอย่างนั้น

แค่ระยะประชิดตัว หลวงปู่ภูยกหมัดขึ้นมาแค่เอวแตะไปที่ท้องพระองค์นั้นเบาๆ พระองค์นั้นทรุดลงไปชักดิ้นชักงอ น้ำหูน้ำตาไหลออกมาพลั่ก ของที่ฉันเข้าไปอ้วกกระอักออกมาหมด ร้อนจนถึงหลวงปู่ใหญ่ต้องมาขอร้องหลวงปู่ภู ให้แก้ให้ หลวงปู่ภูจึงยอมถอนพระเวทย์ออก แต่พระองค์นั้น ก็ต้องให้พระลูกหาบ หามไปกุฏิ หลังจากนั้นพระองค์นั้นก็ไม่กล้ายุ่งกับหลวงปู่ภูอีกเลย

ขอบคุณภาพและที่มาจาก : TNEWS